Dün gece uyurken yorganı üstüme çektim ve birden panikledim. Yasemin'in üstünü açtım zannettim.Bir daha da uyuyamadım. Sonra sabaha kadar ne yapacağımı bilemeden gezdim, gezdim. Aşağı kata indim, su içtim. Televizyon seyretmeye çalıştım. Köpekleri gezdirdim. Sonra yine su içtim ve salonda ki fotoğrafımızın önünde sabahı ettim.
İşte insanın en iyi arkadaşı,dostu olmadan yaşaması daha doğrusu yaşamaya çalışması, daha doğrusu yaşadığını zannetmesi böyle bir şey.

Bu duyguyu çok iyi bilirim güven bey, ben de diğer yarımı yeşil gözlü,güzel yüzlü ,arkadaşımı,dostumu,sevgilimi,kocamı kaybettiğimden beri görüntüde yaşayan biriyim. Hayatta hiç bir şeyi kıskanmadım, hiç bir şeye özlemle bakmadım, sadece birlikte sevdiğiyle yaşlanan, elele tutuşup dolşan yaşlı çiftlere özenirim, hayatta en önemli şeyin aşk ve sevgi olduğunu,evrenin bile sevgiyle yaratıldığını anlatmaya çalışırım ve dediğiniz gibi sevdiğinizle dolu dolu yaşamalı ve hiç bir şeyi srtelememeli insan..
YanıtlaSilSevgiyle kalın.