Aslinda bugün bir yazı paylaşmaya niyetli değildim ama dayanamadım. Bu size pazar neşesi olsun. ( hani bana hep bizi üzme diyosunuz ya)

ŞARJ

Cep telefonları hayatımızı domine etmeye devam ediyorlar. Hala bu meretin iyi mi kötü mü, faydalı mı, değil mi olduğunu anlamış değilim. Bir seytan icadı olduğunu, seytanın seyredip seyredip götüyle güldüğünü biliyorum. Gözlerimizi beynimizi elimizden alıyor mu? Insanları birbirinden koparıyor mu? Sosyal hayatımızın ağzına sıc....mu? Yeri gelince hayatımızı bile kurtarıyor mu? Yalnızlığa ilaç mı? anlamış değilim. Ama cep telefonumun "Şarjım bitti bitiyor" diye zavallı zavallı sinyal vermesine bayılıyorum. Ulan diyorum hayatımı kontrol etmen, kendini bir bok sanman buraya kadar işte. Insan gibisin. Bak böbürlendin böburlendin sonunda pilin bitti. Boku yedin iste. Şarja takmadan önce bunları cep telefonuma söylüyorum. Valla söylüyorum. Hatta "Bak fazla konusma takmam haa" diye tehdit bile ediyorum.Özellikle yalvaran bir iki sinyal daha duymak istiyorum. Yüreğim yumuşayınca kedinin önüne ciğer atıyor havalarında takıyorum şarja. Asıl patronun kim olduğunu anlasın kafir icadı.

Sonra acaba insanları da sarja bağlamak mümkün olsaydı şarsları bittiği zaman nasıl olurdu, nasil hissederlerdi diye düşünüyorum. Sonra da tüylerim diken diken oluyor. Çünkü bu kadınların elinde müthis bir silah olur, baş ağrısını falan unuturlardı.

"Özür dilerim hayatım şarj etmem lazım" .Ay ne anlayışsız adamsın yahu, şarjım düşük diyorum". "Şurada bir kaç saat sarj etmeme bile dayanamıyor musun bencil herif???". Tabi şarjim biter aksama kadar çalışıyorum, oturduğum mu var? Ikide bir sarjım biter tabi. Paraya kıyıp doğru dürüst bir sarj aleti alsaydın. Bu olasılık listesi daha uzar gider, ama erkeği asıl bitiren ne olurdu biliyor musunuz.

Ayy... Allah seni ne yapsin. Bu senin şarj edilmis halin mi?