YASOŞ

Yaşoş’um bak yedi ay oldu sen gideli,

Çay bardağin öksüz kaldı,

Kahve fincanında.

Dolapları açamıyorum. Ellerim varmıyor ki.

Sen ölünce “nikah düştü” dediler.

Ama dedim biz birbirimizin kalbine attık imzamızı.

O sayılmaz dediler “kural kural, kanun kanundur”.

Üzgünüz ama buraya kadar. Bitirdik evliliğinizi.

Bak dizlerimim üstündeyim sevgilim, elimde senin yüzüğün

Benimle yine evlenirmisin Yasoş?

Evet de, evet de ki Allah’tan,

Allahın izniyle geri isteyim seni.

“Hayır olmaz” derse ben de uzanırım yanına boylu boyunca,

Baş ucumuzda birkaç çam ağacı, birkaç Japon gülü.

Ama birkaç da Yasemin çiçeği olmalı değilmi be yeşil gözlüm,

eski günlerdeki gibi.