DÜNYA HALA GÜZEL ÇÜNKÜ SİZ GÜZELSİNİZ

Hani sizlere aylar önce bir yazı yazmıştım. Bir gece kendimi garip hissettiğimi, Marmaris Devlet Hastanesinin Acil bölümüne gittiğimi, tansiyonumun 20-10 çıktığını, hayatımda ilk defa hastaneye yattığımı, bir takım ilaçlar verdiklerini, iğne olduğumu, serum falan taktıklarını anlatmıştım.

Sonra sabaha karşı Cengiz isimli Marmaris çarşısından tanıdığım bir çocuk kaza geçiren arkadaşını acile getirmiş, beni görünce “Vay abim benim” diye boynuma sarılmış, kendi hastasını unutup bütün “Hadi evladım sen evine git” ısrarlarıma rağmen sabaha kadar baş ucumda beklemişti. Yetmemiş, sabah 5 sularında hastaneden çıktığımızda cebinden çıkardığı son 20 lirasını bana uzatıp ilaç alırken yardımı olur demiş, illaki almamı istemişti.

İşte o Cengiz bir yıl önce Kıbrıs’ta bir barda iş buldu ve çalışmaya gitti. Benimle temasını kesmedi. Defalarca telefon edip beni Kıbrıs’a davet etti. “Güzel abim sen çok sıkıldın oralarda biliyorum, atla Kıbrıs’a gel. Ben senin biletini alır, otelini ayarlarım. Ne olur gel biraz dinlen” diye mesajlar attı.

Geçenlerde sürpriz yaptı mağazamıza geldi. Sarıldık, öpüştük. Günü birliğine gelmiş. Oturduk bir hayli sohbet ettik, hasret giderdik. Bana Kıbrıs’ta ki işini, hayatını anlattı. Sonra cüzdanını açtı parasını gösterdi. O kadar gururluydu ki. “Abim” hayatımda ilk defa param oldu. Allah’a şükür artık kimseye borcum yok. Ne olursun Kıbrıs’a gel. Her şeyi ben ayarlarım, sana bir araba kiralarım gezersin. Üzme beni. Seni yine neşe dolu, huzurlu görmek istiyorum eski Güven abim gibi” dedi, ısrar etti.

Söz verdim fırsat bulduğumda geleceğimi. Ama katiyetle her şeyi kendim ödeyeceğimi, ancak bu şekilde rahat edeceğimi şart koştum. Mağazanın önünde bir fotoğraf çektirdik, vedalaştık ayrıldık.

Geçen hafta bana benim için seçtiği otellerin resmini göndermiş. Birde otomobil tercihimi soruyor deli çocuk!

İşte böyle sayın seyirciler. Dünyayı bize ne kadar kötü göstermeye çalışırlarsa çalışsınlar, dünya hala güzel ve hala güzel insanlar var. Mesela bir banka müdürüm var, yıllardır tanırım. Bütün hayatımı bilir. Bu güzel adam inanın iki yakam bir araya gelsin diye elinden geleni yapar. Her zaman güler yüzlü, her zaman pozitif. Bankaya her uğradığımda ne ikram edeceğini şaşırdığı gibi, moralimi yükseltmek için o kadar enerji harcar ki.

”Kamyoncu” lakaplı, dev gibi, aslan gibi motosikletli bir trafik polisimiz var. Yıllardır motosikletimle geçerken bana selam durur, “Abim benim, motosikletinle sen o kadar birbirinize yakışıyorsunuz ki, Allah kaza bela vermesin” derdi. En cok o üzüldü ben motosikletimden ayrılınca biliyorum.

Ve sizler, benim vefakar okurlarım; yazdıklarımı sabırla okuyup yorumlar yapan, iyi günlerimi, kötü günlerimi benimle paylaşan, güzel insanlar, güzel yürekli insanlar, zarif dostlarım benim. Yaşamıma ne kadar büyük bir katkınız olduğunu bir bilseniz!

Dedim ya, her şeye rağmen dünya güzel ve güzel insanlar sayesinde hala dönüyor. Eğer kıyamet kopmadıysa Allah’ın hiçbir karşılık beklemeden, ona yürekten inanan, onun özene bezene yarattığı dünyasına sahip çıkmaya çalışan, kendisine iman eden kullarına kıyamadığındandır.

O her şeyi bildiğini zanneden, Allah’ın yüce ismini kullanarak her türlü sahtekarlığı yapan, cahilleri kandırarak din bezirganlığına soyunan, günah üstüne günah işleyen karakterler bizim sayemizde hala hayattalar inanın.

Ve onlar bunu hiçbir zaman bilmeyecekler, anlamayacaklar, anlayamayacaklar.