ŞÜKRET NEREYE KADAR?

Şükret şİhirli bir kelimedir. Şükretmek güzeldir rahatlatıcıdır, gereklidir. Ama zaman zaman bir uyarıcıya dönüşebilir. Hatta bazen istismar edilir .Bir gözdağı bir baskı unsuru olabilir. Hep bu kelime kafamıza vurula vurula büyüdük. "Oğlum şükret, kızım şükret. Şükret lan, şükretsene lan eşşoleşşek". Yalan mı?

Tamam da şükretip devamlı yağ çekmekle iş bitmiyor ki. Sana can verilmiş. Mucize bir vücut verilmiş, şükretmesine şükret de yatıp kalkıp şükretmenin yanı sıra bir şeyler yapman, bir şeyler üretmen gerekiyor. Şükretmekle iş bitmiyor ki.

Şimdi düşünün siz bir fabrikatörsünüz. Sabahleyin fabrikanıza gidiyorsunuz ve herkes size secde ediyor, şükrediyor. Ama kimse işini yapmıyor. Bu arada bazıları da boynunu bükmüş çalışıyor, işlerini yapıyorlar. Kimi tercih edersiniz? Allah sanki çalışanı ve yan gelip yatıp şükredeni bilmiyor, o kadar cahil veya saf.

Yani önce çalış, üstüne düşeni yap sonra şükret. Yani önce deveni bağla sonra Allah'a emanet et.

Sevişirken bile şükret diyorlar. Lan bırakın da hiç değilse o kararı biz verelim yav.