“Yeşil gözlü güzel kadın, Marmaris’te düğünün yapılacağı sevimli butik otelin salonunu kendi elleriyle dekora etti. Canından çok sevdiği biricik kızının en mutlu gecesinin unutulmaması için bütün yaratıcılığını ve duygularını ortaya döktüğü, rengarenk çiçekler, orkidelerle süslediği salona düğün gecesi gelen davetliler dokunmaya oturmaya kıyamadılar.”
( Bak Yeşil Yeşil, Yasemin, Bahar’ın Düğünü )
Düğünden sonra Yeşil gözlü güzel kadın orkidelerin hepsini evimize taşımamızı istedi. Orkideler onun en sevdiği çiçeklerdi. Hepsini eve taşıdım ve o hepsini teker teker evimizin salonuna itina ile yerleştirdi o güzel uzun parmaklı, şahaserler yaratan elleriyle.
Yasemin’imi kaybettikten sonra işte o orkidelere elimden geldiği kadar sahip çıktım. Su verdim, okşadım, yeşil gözlü kadının onları ne kadar sevdiğini söyledim. Çiçek açtıklarında ne kadar mutlu olduğunu, sevincinden havalar sıçradığını, etraflarında dans ettiğini. Bana “bak güvenciğim bak nasılda açmışlar" deyip, beni sevinçle sarılıp sarılıp öptüğünü paylaştım onlarla, ağladım da biraz.
Bakın ne güzeller. Birer, birer açıyorlar. Eminim yeşil gözlü güzel kadının onların etrafında sevinçle, coşkuyla dans ettiğini hissediyorlar. Kim bilir belki de görüyorlar, izliyorlar onu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder