GÖRÜYORUM GÖRÜYORUM...

Arasıra bilgisayarımda yazılarımı beğenenlerin, paylaşanların, yorum yapanların listesine girip isimleri okuyorum. Yazılarımı yazmaya başladığım günden beri yazılarımı okuyan, beni terkedip gitmeyen, vefalı okurlarım var. Hiç görmediğim, belki de hiç göremeyeceğim bu güzel insanlar en zor zamanlarımda bile ellerimi hiç bırakmadılar. Yorumlarıyla mesajlarıyla, o güzel gönülleriyle beni hayata bağladılar. Onlar benim canlarım, kadrolu okurlarım.

Benim kadrolu okurlarım herkesin huzurunda sizlere teşekkür ediyorum. Eğer bu gün hala yazıyor, yazmaya devam ediyorsam bun da en büyük pay sizin. Sizleri çok, ama çok seviyorum. Bana hayat verdiniz. Bu gönül dostluğumuz zarafetiniz hiç bitmesin olur mu?

Şimdi sizlerle bir sırrımı paylaşıyorum.. Ben yazılarımı yazarken sizleri düşunüyorum biliyor musunuz. "Okşan Ablam" bunu sever "Seda" buna güler diyorum. Bu "Gülten'i" biraz üzer diye düşünüyorum. "Ibrahim Bey" buna bayılır diyorum. "Yesim" bana kızar, "Ŕüştü" her neredeyse okur, selam yollar, "Solmaz Hanım" duygulanır, "Niyazi Bey" yine derinlere dalar diyorum. "Sükran" kahkahayı basar , "Gülsev" beğenır, "Gül" kararsız kalır, "Rezzan" fırça atar, "Beyhan Hanım"memleketi özler "Mustafa Çılga" paylaşır diyorum. Buraya hepinizin isimlerini yazamıyorum ama inanın hepinizi hatırlıyor, kırk yıllık dostlarım arkadaşlarım gibi görüyorum. Yani sizler aslında çalısma masamın etrafinda benimle oturuyorsunuz, birlikte yazıyoruz.

Şimdi bir sırrımı daha paylaşıyorum. Getirin kulaklarınızı yakınıma, başkalarının duymasını istemiyorum: Ben yazılarımı yazarken sizleri göruyorum biliyor musunuz?

Yeni yazılarda buluşmak üzere diyorum.

Hosçakalın. Allah'a emanet olun.