HİÇ BİRİMİZ MELEK DEĞİLİZ

Sivas'ta çocukken kendimize kavak ağaçlarının dallarından sapan yapar, kuş avlardık. Bazı çocuklar çok gaddardı. Küçücük serçeleri vurur sonra zavallı kuşlar hala canlıyken, can çekişirlerken mundar olmasınlar, kanları aksın diyerek çeker o küçücük kafalarını koparırlardı.

Bir gün hiç istememe rağmen kendimi ispatlamak amacıyla bir serçe vurdum ve arkadaslarımın" hadi hadi " ısrarlarıyla zavallı kuşun kafasını sağ elimin baş parmağı ve işaret parmağımla sıkıp kopardım. O kadar fena oldum ki bir daha elime ne sapan aldım, ne de elinde sapan olanlarla arkadaşlık ettim.

Bu olay kendimi hiç affedemediğim olaylardan biridir hayatımda. Bakın aradan 60 yıldan fazla zaman geçmesine rağmen, ne zaman baş parmağımla işaret parmağımı bir araya getirip bir sey sıksam, aklıma hep o zavallı kuşun boynu gelir. Yemin ederim her seferinde gözlerimi gökyüzüne dikip özür dilerim, utanırım...