BEN VE BENLER

Geçiyorum aynanın karşısına bakıyorum kendime. Sonra hayret ediyorum yıllardır aynada kaç insana bakmışım ben diye.

Sonra bunların hepsini bir araya getirip  güzel bir sohbet etmek geçiyor içimden. Beş  yaşımı, on yaşımı, on beş yaşımı, yirmi yaşımı, beşer yıl atlayarak her yaşımı.

En kötüsü "bu kim yahu? Bu ben değilim" diye inkar da edemiyor insan. Bakıyorum bakıyorum bazılarını seviyorum. Bazılarını da ben bunlara nasıl tahammül etmişim diyor utanıyorum. Yunus " bir ben var benden içeri" demiş. Maşallah bende ki benler bana sığmıyor taşıyorlar.

"Benden bi bok olmaz" dediğimde hangi benden bahsediyorum bilmiyorum ki.  Yıldızların altında sarhoş olan gönül hangi ben'e ait acaba. Bir de gamlı hazan olan ben var. Beni benden alan ben bile var.

Birisine "sen benimsin dediğimde kafam karışıyor. Karşımdakine ihanet ediyormuşum gibime geliyor. Çünkü hangi ben söylüyor bunu acaba? Bilmiyorum ki.

Bir de ikizlere iki karakterli derler

Hangi iki karakter?

Ah keşke....ikiyle kalsaydık