Güzel adam, güzel gülüşlü, güzel yürekli adam, puronun ağzına, ellerine en yakıştığı adam, canımın içi Gabriel Garcia Marquez “Hiçbir zaman gülümsemekten vazgeçme, üzgün olduğunda bile. Kimin ne zaman aşık olacağını bilemezsin” demiş.
Evet, Yeşil gözlü Güzel kadın bir gülümsemesiyle beni öyle bir esir aldı, kalbimi kalbine öyle bir zincirledi ki. 34 yıllık kendini uslanmaz bir bekar, bir playboy, bir bok zanneden adamı kedi yavruna çevirip kendine öyle bir aşık etti ki, ayaklarım yerden kesildi, nutkum tutuldu, süründüm, feleğimi şaşırdım. Her şey onun inanılmaz gamzelerini ortaya çıkararak,o güzel yemyeşil gözlerini gözlerime dikerek bir gülümsemesiyle başladı. Yirmi yaşındaydı.
“O kadar güzel gülümsemelisin ki, insan seni ağlatmaya utanmalı” da demiş Gabriel Garcia Marquez. O kadar güzel gülümserdi ki kıyamazdım güzelimi üzmeye ağlatmaya. Allah biliyor 32 yıllık evliliğimizde onu güldürmek için elimden geleni yaptım. Hep gülerdik biz. Konuşurken, çalışırken, otururken, yolda yürürken, birbirimize bakarken, birbirimize sarılırken, öpüşürken bile gülerdik. Yemin ediyorum bütün evliliğimiz süresince Yasemin bir defa olsun ona "Yasemin" diye seslendiğimde bana gülümsemeden bakmadı. Ben onun kadar güzel gülen başka bir kadın görmedim ki, fark etmedim ki, aramadım ki.
Şimdi bu satırları yazarken merak ediyorum. Acaba sevgilim de Marquez’in kitaplarını okumuşmuydu. Yoksa her şeyi Marquez'le birlikte mi planlamışlardı.!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder