İnsan “nasıl olsa bir gün gideceğim diye sevmez. Nasıl olsa bir gün gideceksin diye de, “artık sen benim ilahımsın, sana tapacağım” diye de sevmez. “İmzayı attın, şimdi ağzına sıçtım lan senin, artık hayatına kazık çakacağım” diye hiç sevmez.
Peki insan nasıl sever, veya nasıl sevmeli. İşte bütün bokluk burada ya. Asırlardır ağlamamız, zırlamamız, feryat etmemiz, yazılan binalar dolusu kitaplar, sevgi çinayetleri, (sevgiyle cinayeti nasıl yan yana koyabiliyorlarsa) şiddet, intiharlar, intihar teşebbüsleri dönüp dolaşıp hepsi aynı çıkmaz sokağa giriyor.
Peki insan nasıl sevmeli kardeşim?
İşte bütün mesele bu ya.
Ah, bir bilsem bu sorunun cevabını, ah, bir bilsem, bir bilseniz.
Hepimizin kafası göğe değer, ne rahat ederdik be!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder