YELKEN

Denizde güzeldi, rüzgarda, yelkende, seninle yeşil gözlüm,
Hatta “bir teknede iki kaptan olmaz” diye başlayan
Ve hiç bitmeyen kavgalarımız bile güzeldi seninle.
Sonra küserdik birbirimize çocuklar gibi,
Ama çok sürmezdi ki dargınlığımız.
Sarılır barışı verirdik hemen öfkemiz geçerdi.
Sonra da geceleri yakamozlar dümen suyumuzda,
Gündüzleri uçan balıklar her yanımızda
Sarılırdık birbirimize, deliler gibi öpüşürdük,
Bazen kızgın güneşin, bazen yıldızların altında.

Ne güzeldik biz be güzelim, ne güzeldik birlikte,
Atardık demirimizi kalbine Ege Denizinin bismillah diye,
Cenneti yaşardık o turkuaz, mavi, lacivert suların içerisinde.
Ara sıra kaybeder seni panik olurdum
Sonra birden bulurdum kollarımın arasında.
Özledinmi? Aradınmı? Korktunmu diye sorardın
Gülümserdin, sarılırdın, gamzelerini öperdim,
Söz ver derdim bir daha kaybolmayacağına.
Sözverirdin ,nasıl sevinirdim dünyalar benim olurdu
Şükrederdim,sevgilim olduğuna, karım olduğuna.