Bazı okuyucularım bana”delimisin nasıl böyle şeyler yazabiliyorsun” diye soruyorlar.
Ben de diyorum ki “çok haklısınız akıllı adam böyle şeyler yazmaz. Sevdiğini söylemez. Öyle olur olmaz sarılmaz".
Akıllı adamın hesabı kitabı bellidir. Ölçüsüz adım atmaz. Mahalle baskısı her zaman sevdiğinden önce gelir. Ağzından çıkanı kulağı duyar. Öyle olur olmaz laf etmez. Kahkaha falan da atmaz. Hislerini belli etmez. AMA AYNI ZAMANDA KARDA YÜRÜR İZİNİ DE BELLİ ETMEZ. Çünkü akıllıdır.
Bana gelince; evet ben deliyim, ve delirmek için tam 69 yıl gece demedim gündüz demedim, çok uğraştım çok çalıştım. Ama şükürler olsun sonunda Allah yüzüme baktı da delirdim. Düşünebiliyormusunuz bütün emeklerim boşa gidebilir hayatım boyunca akıllı da kalabilirdim.
Ama yukarıda Allah var, o kadar uğraştım, o kadar uğraştım ki delirmek için. Senelerce felsefe okullarına mı gitmedim, o filozofların dizlerinin dibinde mi oturmadım, defalarca Mevlana’nın mesnevisini hatim mi etmedim, Ömer Hayyam’ın rübailerini mi ezberlemedim, Halil Gibran’ın yazılarını mı paylaşmadım, Osho’nun elini mi öpmedim. Borç isteyene borç mu vermedim. Neler yapmadım ki delirdiğimden emin olmak için.
Sonunda akıllı gibi aşık olamayacağımı anlayınca, ben de deli gibi aşık oldum.
Her duyduğumda kendimden geçtiğim, yerimde duramadığım, kafama hunimi takıp şakır şakır oynamamak için kendimi zorla dizginlediğim, en favori şarkım nedir biliyormusunuz?
Deli, deli tepeli
Kulakları küpeli
( Bu arada sol kulağımda 30 yıldır çıkarmadığım bir de küpem var. Ne haber?)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder