KAFAYI YİYORUM GALİBA, VEYA YEDİM...

Dün bütün gün hasta hissettim kendimi.  İş yok, sezon zaten berbattı. Kış geldi şimdi hiç kimse yok. Ekonomi çok geliştiğinden, inanılmaz büyüdüğümüzden, dünyayı  kıskandırdığımızdan kimse de para kalmadı.. Bütün paramızı büyümeye harcadık. Ama zalim bankalar maalesef bu fedakarlığımızı anlamadıklarından ödeme zorlukları, banka kredileri, banka tehditleri, haciz korkuları, avukat zulmü hepimizi, bütün Marmaris esnafını canından bezdirdi  2017 yılında. Yemin ederim neredeyse bütün yıl şöyle yatıp da iki de bir de uyanmadan, dönüp durmadan, ne yapacağız korkusu yaşamadan, ne olacak bu memleketin hali diye düşünmeden bir huzurlu gece geçirmedim. Bir gece olsun deliksiz bir uyku çekmek nasip olmadı. İki adet uyku ilacı yutup da bayılıp gitmeyecek kadar gururluyum.

Eh, bu kadar streside 71 yaşında bir vücut kaldırmıyor yani. Sonunda "Yeter birader bütün garezin bana mı" diye isyan ediyor. "Hadi spor falan neyse de bu kadar streste fazla, insaf yani" diyor. "İkimiz de eskisi gibi değiliz. Son yıllarda çok yıprandık. Bana bu kadar yüklenmesen iyi olur artık" diye gönül koyuyor, kızıyor hatta tehdit ediyor.

Evet, dün birden kendimi çok halsiz, adeta dökülüyormuşum  gibi hissettim. Sanki bütün vücudum titriyordu.  Omuzlarım kaskatıydı. Boynumu güçlükle hareket ettiriyordum. Bir de midemdeki kasılma üstüne tam tuz biber ekti. Arabama binip İçmelerde ki evime gitmeye çalışırken sekiz kilometrelik, yol uzadıkça uzadı. Sonunda Allah'a şükür evime gelebildim. Güçlükle merdivenleri çıkıp yatağıma uzandım. Gözlerimi tavanın bir köşesinde bir durup bir hareket eden, ne cins olduğunu keşfedemediğim küçük bir böceğe diktim ve düşündüm.

Huzuru o kadar özlemişim ki, hastaneleri hiç sevmememe ragmen tek kişilik bir hastane odasında, bir hastane yatağında, kolumda serumlar falan yatmayı düşledim. Hiç kimse gelmesin istedim. Hiç ziyaretçim olmasın, telefonum çalmasın, hiç gürültü de olmasın, hiç bir şey duşünmeyeyim, beyin aktivitelerim dursun, serin, sessiz bir gece olsun uyanmadan huzur içinde uyumak istedim.

Sonra,  aksam güneşinin son ışıkları odamın pencelerini süsleyen beyaz, dantelli perdelerin arasından belirli belirsiz yüzümü aydınlattı.. Nereden nereye diye düşündüm. Gözlerim bir zamanlar rengarenk hayallerimi taşıyan kahkahalarımı aradı nar kırmızısı duvarlarında yatak odamın.    

Sonra uyumuşum. Uyuduğumun farkında bile olmadım.

Bugün daha iyi gibiyim. Bir kivi bir de küçük kırmızı amasya elması ile besledim ödüllendirdim vücudumu. Hatta multi vitamin bile yuttum. Akşama Gül o efsane dolmalarından yaptı. Eh sütlü de var... 

İkizler burcu benim tercihim değildi.