BEKLEYELİM VE GÖRELİM

Mutlu insanlar güneş gibidir. Verdikleri ışıkla insanlara yol gösterir, yaydıkları enerjiyle insanların içini ısıtırlar. Şimdi samimi olarak düşünün bakalım son on senede televizyonda, gazetelerde magazinlerde, bütün medyada hatta yakın çevrenizde kaç tane bu tarife uyan insan gördünüz ? Bu birinci perde.

Mevlana “Dünyanın en güzel yerinde hatta cennette olsanız ve ayakkabınızın tabanında her adımda ayağınıza batan bir çivi olsa, çevrenizde ki hiçbir güzelliği fark edemez, hiçbir şeyden zevk alamaz, sadece ayağınızı ve ayağınızdaki çiviyi düşünürsünüz” demiş. Bu da ikinci perde.

Son on yıldır mutsuz insanların arasında ayağımızda çiviyle yaşıyoruz yalan mı? Ülkemiz koca bir cenaze evine dönmedi mi?

Bir yer de boş bulunup bir kahkaha atsak, sağa sola bakıp ayıp oldu, inşallah bir gören, duyan olmamıştır diye düşünmüyor muyuz?

Milletçe gülmeyi, eğlenmeyi unutmadık mı? Bir yemeğe, bir düğüne, bir baloya, bir meyhaneye gitsek hangimizin içine siniyor? Hangimiz ayakabımızda ki çiviyi unuta biliyoruz. Şimdi gelelim üçüncü ve son perdeye;

Çin’in küçücük bir köyünde, yoksul bir ihtiyar, oğlu ve çok güzel beyaz bir at birlikte yaşarlarmış. Köy halkı “Yiyecek ekmeği yok, eline geçeni atına yediriyor” diye adamı kınarlarmış. Bir gün at kaybolmuş. “Ohhh iyi oldu” demiş köylüler, Hemen yaşlı adama koşmuşlar, “Bak yemedin ata yedirdin, şimdi at çekti gitti gördün mü?” demişler. “BEKLEYELİM VE GÖRELİM” diye cevap vermiş adamcağız.

Birkaç gün sonra at arkasında bir yabani at sürüsü ile köye geri dönmüş. Hemen köylüler ihtiyar adama koşmuş” Özür dileriz. Ne kadar vefalı bir atmış, bak zengin oldun” demişler. Adam yine “BEKLEYELİM VE GÖRELİM” demiş, sakin sakin.

Sonra adamın oğlu bu yabani atlardan birini eğitirken düşmüş ve bacağını çok kötü bir şekilde kırmış. Tabi hemen köylüler yine ihtiyar adama koşmuş ve ”Vah vah ne şanssızsın, bak belki de oğlun sakat kalacak” demişler. “BEKLEYELİM VE GÖRELİM” demiş ihtiyar yine.

Bir hafta sonra imparatorun askerleri gelmiş ve köyde ne kadar genç varsa dönüşü olmayan bir savaş için alıp götürmüşler. Geride bir tek ayağı kırık olduğu için adamın oğlunu bırakmışlar.

Yaa! güzel dostlarım, “F” vitaminlerim benim. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir aslında. Bu dünya kimselere kalmadı. Kimler geldi kimler geçti ve kimsenin yaptığı da yanına kalmadı.

Çakma şeyhiniz der ki;

BEKLEYELİM VEEEE GÖRELİM.