NEREDEN NEREYE!

Dünyanın neresinde olursam olayım taksilere ve taksi şoförlerine sempati duyarım. Bindiğim taksilerdeki şoförlerle sohbet eder hal hatır sorarım. Bahşiş veririm. Kendim araba kullanırken hep taksilere yol açarım. Çünkü ben de seneler önce bir taksi şoförüydüm.

Kanada’da üniversiteye devam ederken okul masraflarımı karşılamam ve yaşayabilmem için çalışmam gerekiyordu. Bir yandan okuyup bir yandan full time çalışmam mümkün olmadığından taksi kullanmak bana çok akıllıca ve cazip geldi. Sınava girip ehliyetimi aldım ve taksi şoförlüğüne başladım. Hafta sonları, geceleri, tatillerde üniversiteden mezun oluncaya kadar 5 yıl taksi kullandım. Geceleri takside müşteri beklerken ödevlerimi yapar, ders çalışırdım. Sabahın erken saatlerine kadar taksi kullanır, sabah birkaç saat uyuyup okula gider, çoğu zaman sınıfta ders esnasında uyur, profesörlerden hep azar işitirdim. Taksi şoförlüğü yaptığım beş yıl süresince günde beş saatten fazla uyumak nasip olmamıştır. Yaptığım en ilginç işti taksi şoförlüğü. Sizlerle paylaşacak o kadar çok anım var ki… Bu anıları zaman zaman okuyacaksınız.

Bazen bir koltuğa boylu boyunca uzandığınızda cebinizdeki bozuk paralar koltuğa dökülür, en azından benimkiler dökülüyor. Geçenlerde Gül, kız arkadaşım bana “Cebinden dökülen paraları toplayıp bir kenara koyuyorum, bir gün köşeyi döneceksin” dedi ve güldü. Ben de onunla bu anımı paylaştım.

Toronto’da taksi kullanırken bizim garajda çalışan Polonya asıllı bir şoföre hayrandım çünkü Telsiz radyoyu gayet güzel kullanıp bayağı iyi para kazanıyordu. Sonra arkadaş olduk ve bana telsiz radyonun bütün inceliklerini öğretti. Birkaç ay sonra maalesef ciddi bir beyin ameliyatı geçirdi ve durumu artık taksi kullanmaya uygun olmadığından ehliyetini iptal ettiler. Yalnız bir adamdı, başka bir geliri yoktu. Sabaha karşı taksilerimizi garaja bıraktığımızda, her taksinin içine girer koltukların arasında düşürülmüş bozuk para arardı. Ben de her sabah taksimi park ettiğimde elimdeki bozuk paraları koltukların arasına veya altına onun kolaylıkla bulabileceği şekilde bırakırdım.

Nereden nereye, insan hayatı işte!