EN AZINDAN BEN BÖYLE DÜŞÜNÜYORUM

İnsanın hayatının sonlarına yaklaştığını hissetmesi pek güzel değil. En azından ben böyle düşünüyorum. Bilhassa arkadaşlarının hastalanıp ölmesi, cenazeler, hastane konuları üzücü olduğu kadar da ürkütücü. Bir yandan olanlara inanamıyorsunuz, bir yandan sıranın artık kendinize geldiğini hissediyorsunuz. Aklınıza “hayret böyle mi olacaktı?” sorusu geliyor. Böyle mi olacaktı diye soruyorsunuz kendi kendinize, “ama ben böyle bir şeye hazırlıklı değilim ki sadece başkaları ölür giderler diye düşünüyordum” diyor, ümitsizce gönül koyuyorsunuz.

En zoru da kucak kucağa büyüdüğünüz en yakın arkadaşlarınızdan birini omuzlarınızda taşımak. Okul günlerini düşünüyorsunuz. Mahallede oynadığınız oyunlar aklınıza geliyor. Saklı saklı tüttürdüğümüz sigaraları, izmarit topladığınız günleri, aman kimseler görmesin, anamız babamız duymasın, korkusuyla kuytularda aynı şişeden kafanıza dikip içtiğiniz köpek öldüren şarapları hatırlıyorsunuz. Kızlardan bahsettiğinizi, bir türlü paylaşamadığınız ucuz seks magazinlerini, birden büyüdüğünüzü, aşık olduğunuzu, evlenip, çoluk çocuğa karıştığınızı, isteseniz de istemeseniz de birbirinizden nasıl koptuğunuzu anımsıyorsunuz.

O cenaze arabasından mezarın başına kadar kafanızda ki anılarınızın karmaşası bitmiyor. Mezarın başında sizin gibi şaşkın şaşkın dikilen diğer arkadaşlarınızla göz göze gelip birbirinize gülümsüyorsunuz. Elinizden başka bir şey gelmiyor. Bu göstermelik, sahte olduğu o kadar belli, o kadar çaresiz bir gülümseme ki. Aslında içim kan ağlıyor, hem onun için hem kendim için üzülüyorum, ağlamasına ağlayacağım da utanıyorum gülümsemesi. Kimsenin eli küreğe varmıyor toprak atmak için, çünkü, hepimiz hayatımızın bir bölümünü gömdüğümüzü biliyoruz.

Dedim ya insanın hayatının artık sonuna yaklaştığını hissetmesi pek güzel değil. En azından ben böyle düşünüyorum.

( Sivas’ın tozlu yollarında Deniz Gezmiş’le bu resimde gördüğünüz gibi, kaderimizin ne olacağını bilmeden bütün gün sarmaş dolaş yavru köpek arardık. Bora Gezmiş, Deniz’in Abisi hatırlar o günleri)