BİR HASRET YAZISI DAHA

Aslında bu gün sizinle başka bir yazımı paylaşacaktım ama bakın ne oldu vazgeçtim, yerine bu yazımı paylaşıyorum.

Bu akşam evime gelmeden önce her zaman yaptığım gibi mahalle bakkalına uğradım. Süper marketlerden alışveriş yapmayı sevmiyorum. Bana Kanada günlerimi, gurbet ellerdeki yalnızlığımı hatırlatıyorlar.

Neyse alacaklarımı aldım. Tam kapıdan çıkarken kapının önünde kır saçlı, yapılı bir adam elinde cep telefonu bir şeyler söylüyordu. Elimde olmadan kulak kabarttım.

“Karıcığım” dedi adam, “Ekmek almamı istermisin? başka bir ihtiyacımız var mı?”

İşte bu soruyu bir kerecik olsun sormak, o güzel sesi bir defa daha duymak için her şeyimi verirdim ben biliyormusunuz?

Boşuna sizlere sevgilinizin, eşinizin kıymetini bilin, şükredin diye yazmıyorum.

Öyle bir ararsınız ki, öyle bir arıyorsunuz ki.