KIZIM FACE BOOK’A ANNESİNİN BİR RESMİNİ KOYMUŞ

Şimdi sen gel de bu kadını özleme, gel de hüzünlenme, gel de yazma, gel de hatırlama.

32 yıl sana kıskançlığı, şüpheyi unutturmuş, sana fedakarlığı, höş görüyü affetmeyi öğretmiş,seni hayata bağlamış,sana hayatı sevdirmiş, yaşadığın her güne bir güzellik bir mana eklemiş, her "YASEMİN" dediğinde sana cenneti yaşatan bu gülümsemeyle bakmış, unutulmaz resimler yapmış, eserler bırakmış, inanılmaz bir anne, bir eş, bir insan örneği olmuş, bu güzel kadının yokluğu nasıl bir eksiklik biliyormusunuz? Hasreti nasıl bir acıbiliyormusunuz?

Bilemezsiniz, inanın bilemezsiniz ve ben bilmenizi de beklemiyorum.

Ama şunu bilin; kokusu hala, yatağımda, yorganımda, yastığımda, evimde, arabamda, nefesimde, ellerinin sıcaklığı hala ellerimde. Gözleri hiç gözlerimden gitmiyor ki!