MUTLUYUM BEN

Ben bu gün çok mutluyum. Neredeyse ayaklarım yere değmiyor. Hani eski deyimle eteklerim zil çalıyor deriz ya!

Bir okurum bana telefon açtı bu gün. Bir beyefendi. “Güven bey” diye başladı. “ Ben sizin okurlarınızdan biriyim. Son kitabınız “Yasemin&Güven’i yeni bitirdim. Çok etkilendim, çok duygulandım. Mutfakta yemek hazırlayan eşime gittim, ellerini tuttum ve seni çok seviyorum dedim. 70 yaşının üstündeyiz ikimizde ve 50 yıllık evliyiz. Eşim yüzünde büyük bir şaşkınlık ifadesiyle yüzüme baktı, sonra bulduğu bir sandalyeye oturdu, daha doğrusu çöktü ve ağlamaya başladı. Bir yandan ağlıyor, bir yandan da yüzünde o şaşkınlık ifadesiyle bana bakıyordu. Sarıldım daha doğrusu sarıldık birbirimize.

Biliyormusunuz o kadar sene sonra ilk defa eşime onu sevdiğimi söyledim. Sonra eşim çocuklarımızı birer birer aradı ve olayı anlattı. Allah sizden razı olsun. Çok teşekkür ederim.

Nasıl sevindim, nasıl duygulandım bilemezsiniz. İşte mutluluk bu. Bir yazarı bundan daha fazla mutlu edemezsiniz.

Bir senelik yorgunluğum, uykusuz gecelerim, geçti gitti işte.

Alın bu kitabı. Eşinize, erkek arkadaşınıza, sevgilinize hediye edin ve başlarında durup okutun. İnanın bu kitabın uyandıracağı o saklanmış duygulara ne onlar inanacaklar ne de siz.

Daha fazlasını yapamam.