Çocukken bütün masallar "bir varmış bir yokmuş" diye başlardı. Sivas'ta bir Fikriye teyzemiz vardı. Dizinin dibine oturur ağzının içine bakardık. masala başlasın diye. Nasılda geçmiş seneler, nasılda eskimişiz. Yaaa!!! bir varmış bir yokmuş, nereden nereye. Ama gözlerimizde ki sevgi hiç değişmemiş. Bir defa baba kız, hep baba kız. Güzel mi?