“HAYAT DEVAM EDİYOR" YETMİYOR!

“Kul kurar, kader güler” derler. Aklımın ucundan dahi geçmezdi seneler sonra Kanada’dan Türkiye ye tatile geleceğim, aşık olacağım, evleneceğim ve Türkiye’ye kesin dönüş yapacağım. Evet, aklımın ucundan bile geçmezdi. Ben planlarımı başka türlü kurmuştum.

O kadar çok çalışmış, o kadar gayret göstermiş, o kadar sürünmüştüm ki başarılı olmak, kendimi ispat etmek için Kanada’da inanamazsınız. Bütün gece sabahlara kadar taksi kullanır, sabah okula giderdim. Aylarca günde birkaç saat uykuyla yaşadığım olurdu. Yolcu beklerken sınavlarıma çalışırdım. Üniversiteden dekanın şeref listesinde mezun oldum. Daha mezun olmadan Sheraton beni işe aldı ve deliler gibi çalışmaya başladım. Kısa zamanda kendimi kabul ettirdim ve mükemmel bir kariyer sahibi oldum. Hayallerimi süsleyen Amerikan filmlerinde ki gibi bir hayatım oldu. Havalarda uçuyordum.

Her şey bir çift yeşil gözün gözlerimin içine sevgiyle gülümseyerek bakmasına kadar sürdü. Dünyam değişti. İnandıklarım değişti. Değerlerim değişti. Amerikan Rüyası sona erdi. Senelerce uğraşıp elde ettiğim her şeyi bırakıp, Türkiye’ye kesin dönüş yaptım, arkama bile bakmadan. Sonrasını biliyorsunuz. Yani kul kuruyor, kader gülüyor, inanın öyle işte.

İnsanoğlu garip bir yaratık. Bir yandan inanılmaz acı çekiyorsunuz, bir yandan canınız baklava yemek istiyor, kebap yemek istiyor, rakı balık alemleri yapmak istiyor. Yanınızdan geçen güzel bir kadın görüyor veya güzel bir kadınla karşılaşıyorsunuz, aklınızdan neler geçiyor neler. Ama işte o yavaş yavaş kabuk bağlayan yaranın mevcudiyetini içinizde hep hissediyorsunuz ve o yara derinden derine hep kanıyor. Ne kadar kanayacağını, ne zaman kanamaya başlayacağını bilmiyorsunuz. O yara sanki tamamen bağımsız, kendi karar veriyor ne yapacağına. İnanın ne kadar uğraşırsanız uğraşın kanamayı durduramıyorsunuz, kontrol edemiyorsunuz ve çoooook yoruluyorsunuz.

Eksik ve yarım yaşamak güzel değil, hiç güzel değil.

“Hayat devam ediyor ” yetmiyor.