ANALAR GÜNÜ

Sene 1969, yimi üç yasındaydım. Bakırköy Incirli caddesi uzerinde ki apartman dairemizde anamın dizinde yatıyordum. Ablalarım ve abilerim evlenip gittiklerinden, ve babamızı 1963 yılında toprağa verdiğimizden ana oğul birlikte yaşıyorduk. Ben beş kardeşin en küçüğüydüm. Yoruldum mu anamın dizine yatmaya bayılırdım. Ben yatardim o da saclarimi okşardı, şımarırdım.

Bir defasında anam saçlarımı okşarken birden bir kac beyaz saç telini fark etti ve " Yavrum yavrum, en küçüğüm, büyüdün de saçların mı ağardı?" deyip aglamaya başladı.

Anamın gözleri de ela renkti benimkiler gibi. Ayaga kalktım sarıldim. O güzel gözlerini öptüm öptüm. Üzülme canım benim" dedim. " sadece bir kac telcik" dedim.

İste ana bu. Bir kac tane de olsa o beyaz sac tellerini gormeye yüreği dayanamamıştı.

Ela gözlum, tombisim, kar beyazı tenlim , güzelim, güzel gönüllüm, canım anam fedakarlık örnegim, anneler günun kutlu olsun. Mezarina nur yağsın. Allah sana rahmet etsin.

45 yıl gecti aradan. Simdi bak bakalım oğlunu, tanıyabilecekmisin.

Çok özledim biliyor musun ?

En küçüğün...