GAYESIZ BİR SABAH

Bu sabah uyandım neden uyandığımı bilmeden. Uzun süre odanın tavanını seyrettim neye baktığımı bilmeden. Sonra yataktan kalktım neden kalktığımı bilmeden. Sonra pencereden dışarı baktım gözlerimi doldurmaya çalıştım.

Sonra hayret...bir mucize oldu. Beynim devreye girdi. Düşünmeye başladım. "Lan" dedim kendi kendime "başta sen olmak üzere, insanoğlu böyle işte. Sabah uyandığimıza şukredeceğimize şikayet ediyoruz . Şartlar ne olursa olsun, başımıza ne gelirse gelsin, bu hallere düşmek, böyle düşünmek güzel değil, doğru hiç değil.

Hayat bu!..hala hayattayken, nefes alıyorken şükretmek hakkını vermek lazım. Ne büyük bir mücadeledir bu.

Yeniden kök salmaya çalışmak, tutunmak kolay olmuyor. Hiç kolay olmuyor.

Ama bak hala yaşıyorsun, bir nedeni olmalı. Belki hala adam olacağını bekleyenler var .

Belki de o ilahi güç hala seni yarattığina pisman olmamış.

Cenneti daha ne kadar gözüne soksun haaa?