DAHA FAZLA KAN, DAHA FAZLA PARA

Bütün harplerin bütün kavgaların çözümü vardır inanın. İnsanlar devamlı öldürmek veya ölmek için can atmazlar.

Dünyanın kaderi asırlardır, şeytan ruhlu, hiç kimsenin erişemeyeceği, hiç bir gücün önünde duramayacağı, bazı aileler tarafindan belirlenmektedir. Amerika başkanları dahil iğrenç planlarının önüne geçmeye çalışan herkesi ortadan bir anda kaldıran ,kimsenin yargılamaya gücü yetmediği bu insanların yanında mafya kedi yavrusu gibi kalır.

Bu kanla beslenen caniler topluluğu dünyadaki bütün silah ve ilaç sanayini ellerinde tutmakta, kurban seçtikleri her ülkede hem sattıkları silahlardan, ilaclardan para kazanmakta hem de insanları deney faresi gibi kullanarak ürettikleri silahların ve ilaçların denemesini yapmaktadırlar.

Bu zatı muhteremler hiç ortaya çıkmazlar. Kimse onlar hakkinda en ufacık bir haber bile yapamaz. Mastır planlar yapılır. Kurban ülkeler seçilir. O ülkelerdeki yardakçılar belirlenir, eğitilir, alt yapı hazırlanır ve düğmeye basılır.

Doyma duyguları yoktur. İnanılmaz rakamlara ulaşan silah ve ilaç satışları yetmez. Istedikleri ülkede istedikleri vahşeti uygulatır, daha da ileri gidip dünyaya yeni hastalıklar bulaştırır, yeni alerjiler yaratırlar. Bir ilaç kullanan insana yan etkilerini azaltmak için başka bir ilaç, onun yan etkilerini azaltmak için başka ilaçlar sürerler. Her yarattıkları yeni hastalık için yeni ilaçlar, her başlattıkları savaş için yeni silahlar icad ederler. Bir de utanmadan sıkılmadan savaş vahşeti devam ederken, başta televizyon olmak üzere dünya genelinde reklam yaparlar.( lrak savaşını hatırlayın)
.
İşte senelerdir dökülen kan, gözyaşları içinde uğurladığımız bayraklara sarılı şehitler, evsiz barksız kalan zavallılar, çocuk ölumleri, annesiz babasız ortada kalan çocuklar, her türlü pislik bunların eseridir. Düşen, düşüŕülen helikopterler, memleketin bu kadar ihtiyacı varken, çaresiz, işsiz fakir insan sayısı her gün daha fazla artarken, harcanan bu kadar paranın sebebi ve mimarları bunlar ve maymunlarıdır.

Şu mübarek ayda Mother Terasa gibi ellerimi gökyüzüne açıp "Allahım artık şu işin ucundan biraz da sen tutarmısın? Diye sormak geliyor içimden

Allah rahmet eylesin, vatan sağolsun cümleleri duyarsızlaştı, otomatikleşti artık.

Düşunüyorum da 50 yaşimda ölüp gitsem arkamda daha iyi bir dünya bırakırdım.

Bu günlere, bu olanlara katlanmak zur.